Kapag ganitong bakasyon inaabutan ako ng araw sa higaan. Malamig dito sa bukid. Malambot ang malalaking unan (na lang). Ang sarap kayang humilata :-)
Masaya sina Coco at Kaka.
Ang mga Aspin ko.
Libot sa likod ng bahay...
Hmmm... mukhang pwede a...
Kaunting tingala pa.....
Tatlong hakbang pa at tumingla uli... PWEDE!!!
Niluto ko ang kalahati. Dyaraaaannnn!!!!!
Pagkagising sa hapon, tuloy ang ikot sa paligid ng bahay. Oh my petsay! hmmm...
Agad pumunta sa harap ng bahay, at nagmamayabang siya!
Ang hapunan...
Ano kaya uli ang ulam bukas?
5 comments:
Nagutom ako. Self sufficient, yan dapat ang i advocate sa lahat ng tao. Great example my friend!
ang sarap naman tumambay sa place mo....
kakatuwa naman ang mga aso hehehe....
ung manok saka papaya... ginawa ng tinola.... hehehe
^_^
@ Jonathan & Jon. Nakakalungkot nga kasi last day na ng bakasyon ngayon. Balik Pampanga na ako mamaya. Pero mapapadalas ang uwi ko sa bukid nyan.
ang sarap talaga sa probinsya. stress-free na, sagana pa sa pagkaing sariwa. :)
Wow buhay probinsya nakakamiss
Post a Comment